Mięta- bylina o charakterystycznym silnym zapachu z rodziny Jasnowatych(Lamiaceae), uprawiana na plantacjach.

Czy wiecie, że: Mięta ukryta w sypialni miała zapewniać wierność małżeńską. Rzymscy filozofowie nosili wianki z mięty przekonani o jej  pobudzających umysł właściwościach.

Nazwa, nazwa ludowa, zwyczajowa: mięta pieprzowa, mięta lekarska, mięta, mienta, miata, miętkiew, , mietkiewa, miantek, miatka czarna, hokbada, kędzierzawiec, mintek,  miąta pieprzna,

Angielska: Peppermint; Francuska: Menthe poivrée;  Niemiecka:Pfeffer-Minze;  Rosyjska: Miata pierecznaja.

Surowiec zielarski:  Liść mięty pieprzowej, Folium Menthae piperitae

Skład chemiczny: olejek eteryczny ok. 3%, garbniki 6-12 %, flawonoidy, gorycze i fenolokwasy

Zastosowanie: Działa rozkurczowo przy zaburzeniach trawienia, w schorzeniach wątroby i dróg żółciowych.  Zwiększa wydzielanie soku żołądkowego, pobudza wytwarzanie żółci, usprawnia pracę jelit, działa wiatropędnie. Skuteczna w zaburzeniach pracy żołądka o podłożu nerwicowym, delikatnie uspokaja, łagodzi objawy migrenowe.  Olejek miętowy ma podobne, ale silniejsze działanie. Stosowany zewnętrznie w katarze - zmniejsza przekrwienie błon śluzowych, do inhalacji przy nieżytach gardła i oskrzeli. Stanowi składnik preparatów do użytku wewnętrznego przy zapaleniu dróg żółciowych i w schorzeniach wątroby lub jelit. Wykorzystywany do produkcji pasty do zębów, płynów do ust, kremów do masażu, dodatków do kąpieli, preparatów odstraszających owady i innych kosmetyków. Ma właściwości przeciwbólowe, przeciwświądowe i chłodzące. Mięta jest też cenioną przyprawą i dodatkiem do napojów.
Uwaga: Olejek mięty pieprzowej w nadmiarze może wywołać bóle brzucha i wymioty, a w dużych dawkach zaburzenia równowagi i głęboki sen. Szczególną ostrożność muszą zachować osoby uczulone na miętę i mentol, a także małe dzieci i kobiety w ciąży. Nie stosować w kamicy żółciowej

i  innych chorobach dróg żółciowych oraz przy nadkwaśności żołądka.