GŁÓG

Głóg dwuszyjkowy i jednoszyjkowy- ciernisty krzew rosnący na przydrożach i obrzeżach lasów. W Polsce występuje na pogórzu i w środkowozachodniej części kraju.

Czy wiecie, że: w staropolskich wierzeniach głóg rosnący przy miedzach miał chronić uprawy przed szkodnikami, do tej pory wykorzystywany jest w formie żywopłotów.

Głóg dwuszyjkowy i jednoszyjkowy –wieloletnia roślina z rodziny różowatych(Rosaceae).

Nazwa, nazwa ludowa,zwyczajowa- głożyna, ciernie białe, jaworek, bodlak, bulimączka, babicha, obrostnica, bodłek.

Angielska: Common Hawthorn, whitethorn: Francuska: Aubepine communene Niemiecka: Eingriffeligen, Zweigriffeligen Weissdorn, Rosyjska: Bojarysznik kuljuczyj

Surowiec zielarski: kwiatostan głogu (Inflorescentia Crataegi)  i owoc głogu(Fructus Crataegi)

Skład chemiczny: Głóg zawiera: flawonoidy, saponiny, związki purynowe (adenina, guanina), nukleozydy (adenozyna, guanozyna), garbniki, witaminy, związki kumarynowe (eskulina, fitosterole).

Zastosowanie: Głóg ma właściwości rozkurczające naczynia wieńcowe serca i uspokajające. W postaci naparu lub nalewki spirytusowej stosuje się przy nadciśnieniu, przy nerwicach, bezsenności, dolegliwościach wieku starczego oraz w leczeniu po zawale mięśnia sercowego. Preparaty z głogu są stosowane w leczeniu geriatrycznym w niedotlenieniu mózgu w skutek zaburzeń krążenia mózgowego wywołanego miażdżycą naczyń, delikatnie obniża cholesterol. Wpływa korzystnie na dolegliwości bólowe, redukuje zaburzenia oddawania moczu, poprawia samopoczucie – ustępuje zmęczenie i bezsenność.