Mniszek lekarski, Taraxacum officinale  miododajna bylina z rodziny astrowatych (Asteraceae). W Polsce rośnie na łąkach, ugorach, trawnikach, zaroślach.

Czy wiecie, że: korzeń mniszka był stosowany jako bezkofeinowy substytut kawy, wierzono również, że podnosi sprawność seksualną kobiet i mężczyzn.

Nazwa, nazwa ludowa, zwyczajowa – mlecz, dmuchawiec,  lwi ząb, świni mlecz, mleczaj, brodawnik, pępawa, wole oczy, mlyc, męska stałość

Angielska: common Dandelion  Francuska: Pissenlit;  Niemiecka gewöhnliche Kuhblume:, Rosyjska: Oduwanczik

Surowiec zielarski: ziele, kwiat i korzeń(zbierany jesienią)

Skład chemiczny: liście: glikozydy, karotenoidy, triterpeny, związki potasu, magnezu i krzemu , cholinę, żelazo, witaminy A,B,C.D.
korzeń: glikozydy, triterpeny, fitosterole, sole potasu, cholinę, asparaginę, inulinę( zwiększa ilość pożytecznych bakterii w jelitach).

Zastosowanie:     Tradycyjnie mniszek lekarski używano w dolegliwościach trawiennych  jako środek żółciotwórczy wspomagający wątrobę i nerki, pobudza apetyt, usuwa zbędne produkty przemiany materii. Mniszek stanowi składnik mieszanek przeciwcukrzycowych i odchudzających. Działa moczopędnie, co wpływa na obniżenie ciśnienia. W medycynie tradycyjnej ceniony za łagodzenie reumatyzmu  jako środek przeciwzapalny. Obniża poziom cholesterolu, pomaga w leczeniu miażdżycy, polecany  dla diabetyków. Świeżo wyciśnięty sok z mniszka stopniowo niszczy brodawki i kurzajki, polecany dla cery trądzikowej. Regeneruje, nawilża i rozjaśnia przebarwienia. Syrop z kwiatów mniszka wspomaga gardło, jamę ustną i działa łagodząco przy uporczywym kaszlu. Liście mniszka zebrane przed kwitnieniem można wykorzystać do przygotowania pożywnej wiosennej sałatki.